Θάνατος είναι το μέσον, είναι η πόρτα που περνάμε στην αιωνιότητα! (Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)

Στενοχωρήθηκες πολύ. Το βλέπω. Όμως, εμείς οι Χριστιανοί δεν πρέπει να στενοχωρούμεθα, ούτε πρέπει να μας τρομάζει ο θάνατος.

Διαβάστε περισσότερα »

Ο γέροντας Πα'ί'σιος προλέγει τον θάνατό του 20 χρόνια πριν

O Γέροντας Παΐσιος είχε τo προορατικό χάρισμα. Αυτό αποδεικνύεται και από την επιστολή που στη συνέχεια δημοσιεύουμε, την οποία είχε στείλει σε γνωστό του πρόσωπο.
 Για την πληρέστερη κατανόηση του περιεχομένου της πρέπει να σημειώσουμε και τα έξης: Η γριούλα που αξιώθηκε ο Γέροντας να δει ζωντανή τρεις ημέρες προ του θανάτου της (Ιούλιος 1973) είναι η Ελένη Πατέρα από την Κόνιτσα, η οποία το 1956 είχε φιλοξενήσει στο σπίτι της το Γέροντα επί τρεις μήνες, όταν αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και έκανε εντατική θεραπεία. Το θάνατο αυτής της γριούλας προείδε ο Γέροντας και χωρίς καμιά ειδοποίηση βγήκε από το Άγιον Όρος και πήγε στο χωριό Άγιος Γεώργιος της Πρέβεζας να την δει, στο σπίτι πού την περιποιόταν η κόρη της Καίτη. Πράγματι η γριούλα ήταν στις τελευταίες της ώρες. Αλλά εκείνο που μας κάνει να θαυμάσουμε είναι η πρόρρηση του Γέροντα, ότι θα περάσουν τουλάχιστον 20 χρόνια για να ξανασυναντήσει την Ελένη Πατέρα στην άλλη ζωή…
Και πράγματι μετά από 20 χρόνια και κάτι, πεθαίνει και ο ίδιος (Ιούλιος 1994). Όπως το προείπε, έτσι και έγινε!

Τίμιος Σταυρός τη 25-10-73
Αδελφή Καίτη, χαίρε εν Κυρίω.
Εύχομαι πάντα να υγιαίνετε όλοι σας. Έλαβον την επιστολήν σας και χάρηκα. Είναι αλήθεια και εγώ αμέλησα να σας γράψω.
Σας ενθυμούμαι όμως πάντα και σας ευγνωμονώ. Είναι πολύ μακρινές οι αποστάσεις και τόσες άλλες δυσκολίες για να συναντηθεί κανείς. Ευχαριστώ τον Θεόν που με αξίωσε να ιδώ την γριούλα πριν φύγει για την άλλη ζωή, διότι ανθρωπίνως θα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον άλλα 20 χρόνια για να συναντηθούμε στην άλλη ζωή.
Όταν κατεβείς στην Αθήνα, καλόν ήτο να επισκεπτόσουνα την γυναικείαν μονήν της Αγίας Τριάδος στο Κορωπί και όταν θα είχες με αυτή έναν απλό σύνδεσμο, όταν καμιά φορά τυχαίνει να κατεβαίνω, θαξέρουν εαν βρίσκεσαι στην Αθήνα για να συναντηθούμε. Στην Μονήν αυτή περνώ, όταν τυχαίνει να κατεβαίνω και μένω καμιά φορά, γιατί τη βοηθώ σε ό, τι μπορώ, διότι την Γερόντισσα την γνώριζα από χρόνια, πριν να πάει στην Μονήν, καθώς και άλλας ψυχάς. Είναι ησυχαστικό και αθόρυβο Μοναστήρι εν συγκρίσει με άλλα. Φυσικά εκτάκτως κατεβαίνω για κανένα σοβαρό πνευματικό θέμα…
Δεν ξέρω εάν αγόρασες τον αββά Ισαάκ τον Σύρο, «Ασκητικοί Λόγοι», έκδοση Παπαδημητρίου. Αυτό πολύ θα σε βοηθήσει, αλλά χρειάζεται να το μελετήσεις λίγο-λίγο για να αφομοιώνεις την τροφή. Επίσης μια ατμόσφαιρα ησυχαστική δωματίου θα σε βοηθούσε πολύ για να συνηθίσεις και στην ατομική προσευχή περισσότερο, διότι αυτό θα σου έδινε μια απαλάδα πνευματική, την οποία διώχνεις πολλές φορές με τα τρεχάματα για εσπερινούς. Επίσης να καλλιεργείς την αδιάλειπτη προσευχή και σιγά-σιγά την νοερά, η οποία ενώνει το παιδί με τον πατέρα. Αυτά.
Διά τον Χαρίλαον καλό είναι να κάνεις δουλειά στην Λίνα και από τη Λίνα να μεταδοθεί στον Χαρίλαο και ο Θεός θα βοηθήσει, διότι έχει αγαθή καρδιά.
‘Εδώ καλά, δόξα τω Θεώ. Μια μικρή ανωμαλία έχω στην κοιλιά, στα έντερα, και προσέχω όσο μπορώ. Έχω ενοχλήσεις, γουργουρητά και κοψίματα κ.λπ. και με ελαφρό κρυολόγημα χειρότερα. Προσέχω μερικά πού με ενοχλούν και περνούν…
Με αγάπη Χριστού
Παΐσιος
Από το βιβλίο του Πρωτοπρ. Διονυσίου Τάτση, Ο ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΟΥΔΑΣ/πηγή

  http://proskynitis.blogspot.gr