Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

Όσοι έζησαν αμαρτωλή ζωή και ύστερα μετανόησαν και άρχισαν νά ζουν πνευματικά, πρέπει νά δέχωνται στην συνέχεια μέ χαρά τις ταπεινώσεις και τις θλίψεις πού τους συμβαίνουν, γιατί έτσι εξοφλούν. Βλέπουμε τήν Όσία Μαρία τήν Αιγύπτια, πού έζησε αμαρτωλή ζωή, όταν μετάνοιωσε και άλλαξε ζωή, οί κοσμικές επιθυμίες τήν βασάνιζαν. Έκανε όμως μεγάλη πάλη, γιά νά τίς διώχνη. Της έλεγε ό διάβολος: Τί θά χάσης, αν δής λιγάκι τήν Αλεξάνδρεια; Δεν σου λέω νά διασκέδασης, μόνο  νά  τήν  δής  λίγο  από  μακριά,  και  εκείνη  ούτε  γύριζε  νά  κοιτάξη.  Τί  μετάνοια είχε! Άλλες Όσιες, πού δεν είχαν ζήσει κοσμική ζωή, δεν είχαν πόλεμο. Ή Όσία Μαρία, πού είχε ζήσει κοσμική ζωή, είχε και πόλεμο. Ή ταλαιπωρία αυτή είναι ή καυτηρίαση των πληγών της αμαρτίας. Και έτσι φθάνουν στο τέλος καί οί μέν και οί δε στην ίδια κατάσταση.
- Σ’ αυτές τίς περιπτώσεις, Γέροντα, δέν υπάρχει καθόλου θεία παρηγοριά;

Η συνέχεια στο σύνδεσμο:  http://gerontes.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου