Ο Γέροντας Παισιος το 1981 είχε πεί: «Είναι δυνατό στον άνθρωπο να έχη μέσα του πάντα την
φλόγα της θεϊκής αγάπης.
Εγώ είχα συνέχεια αυτήν την ουράνια γλυκύτητα.
Καιγόμουνα ολόκληρος και τα κόκκαλα γίνονταν σαν αναμμένες λαμπάδες. Όταν έπρεπε να κάνω κάτι ή να πάω κάπου, βίαζα τον εαυτό μου να βγώ απ᾿ αυτήν την κατάσταση.
Πολλές φορές από την γλυκύτητα αυτή την ουράνια έπεφτα κάτω. Τώρα μετατράπηκεέσα του πάντα την
φλόγα της θεϊκής αγάπης.
Εγώ είχα συνέχεια αυτήν την ουράνια γλυκύτητα. Καιγόμουνα ολόκληρος και τα κόκκαλα γίνονταν σαν αναμμένες λαμπάδες. Όταν έπρεπε να κάνω κάτι ή να πάω κάπου, βίαζα τον εαυτό μου να βγώ απ᾿ αυτήν την κατάσταση.
Πολλές φορές από την γλυκύτητα αυτή την ουράνια έπεφτα κάτω. Τώρα μετατράπηκε αυτό σε πόνο για τον κόσμο.
Πονάω για τον κόσμο και μέρα με την μέρα μεγαλώνει αυτός ο πόνος. Λειώνω κυριολεκτικά»
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη και Αρετές» ‐ 113 αυτό σε πόνο για τον κόσμο.
Πονάω για τον κόσμο και μέρα με την μέρα μεγαλώνει αυτός ο πόνος. Λειώνω κυριολεκτικά»
φλόγα της θεϊκής αγάπης.
Εγώ είχα συνέχεια αυτήν την ουράνια γλυκύτητα.
Καιγόμουνα ολόκληρος και τα κόκκαλα γίνονταν σαν αναμμένες λαμπάδες. Όταν έπρεπε να κάνω κάτι ή να πάω κάπου, βίαζα τον εαυτό μου να βγώ απ᾿ αυτήν την κατάσταση.
Πολλές φορές από την γλυκύτητα αυτή την ουράνια έπεφτα κάτω. Τώρα μετατράπηκεέσα του πάντα την
φλόγα της θεϊκής αγάπης.
Εγώ είχα συνέχεια αυτήν την ουράνια γλυκύτητα. Καιγόμουνα ολόκληρος και τα κόκκαλα γίνονταν σαν αναμμένες λαμπάδες. Όταν έπρεπε να κάνω κάτι ή να πάω κάπου, βίαζα τον εαυτό μου να βγώ απ᾿ αυτήν την κατάσταση.
Πολλές φορές από την γλυκύτητα αυτή την ουράνια έπεφτα κάτω. Τώρα μετατράπηκε αυτό σε πόνο για τον κόσμο.
Πονάω για τον κόσμο και μέρα με την μέρα μεγαλώνει αυτός ο πόνος. Λειώνω κυριολεκτικά»
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη και Αρετές» ‐ 113 αυτό σε πόνο για τον κόσμο.
Πονάω για τον κόσμο και μέρα με την μέρα μεγαλώνει αυτός ο πόνος. Λειώνω κυριολεκτικά»
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη και Αρετές» ‐ 113
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου