Γέροντα, τί διαφορὰ ὑπάρχει ἀνάμεσα στὴν ἀκηδία καὶ τὴν ραθυμία;
–Ἀκηδία εἶναι ἡ πνευματικὴ τεμπελιά, ἐνῶ ἡ ραθυμία ἀναφέρεται καὶ στὴν ψυχὴ καὶ στὸ σῶμα. Καλύτερα ὅμως νὰ λείψουν καὶ τὰ δύο.
Ἡ ἀκηδία καὶ ἡ ραθυμία μερικὲς φορὲς κολλοῦν καὶ σὲ ψυχὲς ποὺ ἔχουν πολλὲς προϋποθέσεις γιὰ πνευματικὴ ζωή, ποὺ ἔχουν εὐαισθησία, φιλότιμο.
Σὲ ἕναν ἀδιάφορο ὁ πειρασμὸς δὲν κάνει τόσο κακό.
Ἕνας εὐαίσθητος ὅμως ἄνθρωπος, ἂν στενοχωρηθῆ, νιώθει μετὰ ἀκηδία.
Πρέπει νὰ βρῆ τί τὸν στενοχώρησε καὶ νὰ τὸ ἀντιμετωπίση πνευματικά, γιὰ νὰ ξαναβρῆ τὸ κουράγιο καὶ νὰ πάρη μπρὸς ἡ μηχανή του.
Νὰ προσέχη νὰ μὴν ἀφήνη ἀθεράπευτες πληγές, γιατὶ μετὰ κάμπτεται ἀπὸ τὰ τραύματά του. Τὸ ψυχικὸ τσάκισμα, τὸ ὁποῖο στὴν συνέχεια φέρνει καὶ τὸ σωματικό, τὸν ἀχρηστεύει. Ὁγιατρὸς δὲν βρίσκει τίποτε, γιατὶ τὴν βλάβη τὴν ἔχει προκαλέσει ὁ πειρασμός. Πόσες ψυχὲς ποὺ ἔχουν φιλότιμο, εὐαισθησία, τὶς βλέπω ἀχρηστευμένες!
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής» -26-
–Ἀκηδία εἶναι ἡ πνευματικὴ τεμπελιά, ἐνῶ ἡ ραθυμία ἀναφέρεται καὶ στὴν ψυχὴ καὶ στὸ σῶμα. Καλύτερα ὅμως νὰ λείψουν καὶ τὰ δύο.
Ἡ ἀκηδία καὶ ἡ ραθυμία μερικὲς φορὲς κολλοῦν καὶ σὲ ψυχὲς ποὺ ἔχουν πολλὲς προϋποθέσεις γιὰ πνευματικὴ ζωή, ποὺ ἔχουν εὐαισθησία, φιλότιμο.
Σὲ ἕναν ἀδιάφορο ὁ πειρασμὸς δὲν κάνει τόσο κακό.
Ἕνας εὐαίσθητος ὅμως ἄνθρωπος, ἂν στενοχωρηθῆ, νιώθει μετὰ ἀκηδία.
Πρέπει νὰ βρῆ τί τὸν στενοχώρησε καὶ νὰ τὸ ἀντιμετωπίση πνευματικά, γιὰ νὰ ξαναβρῆ τὸ κουράγιο καὶ νὰ πάρη μπρὸς ἡ μηχανή του.
Νὰ προσέχη νὰ μὴν ἀφήνη ἀθεράπευτες πληγές, γιατὶ μετὰ κάμπτεται ἀπὸ τὰ τραύματά του. Τὸ ψυχικὸ τσάκισμα, τὸ ὁποῖο στὴν συνέχεια φέρνει καὶ τὸ σωματικό, τὸν ἀχρηστεύει. Ὁγιατρὸς δὲν βρίσκει τίποτε, γιατὶ τὴν βλάβη τὴν ἔχει προκαλέσει ὁ πειρασμός. Πόσες ψυχὲς ποὺ ἔχουν φιλότιμο, εὐαισθησία, τὶς βλέπω ἀχρηστευμένες!
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής» -26-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου