Hλιας Στεφανου Xαιντουτη
Γέροντα, πῶς ἕνας ἄνθρωπος ἀλλάζει σὲ ἕναν μήνα καὶ ἄλλος ἀγωνίζεται χρόνια καὶ προκοπὴ δὲν κάνει;
–Ἐσεῖς τί λέτε;
Πῶς γίνεται αὐτό;–Γέροντα, μοῦ λέει ὁ λογισ...
–Γέροντα, ὑπάρχει περίπτωση προσπαθώντας κανεὶς νὰ καλλιεργήση τὴν ταπείνωση νὰ ταπεινώνη συνέχεια τὸν ἑαυτό του καὶ τελικὰ νὰ πέση στὴν ἀπόγνωση;
–Ὄχι, γιατὶ ἡ πραγματικὴ ταπείνωση φέρνει ἐλπίδα, ὄχι ἀπελπισία. Ἀπελπισία φέρνει ὁ ἐγωισμός, γιατὶ ὁ ἐγωιστὴς στηρίζεται στὸν ἑαυτό του, ἐνῶ ὁ ταπεινὸς ἐλπίζει στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Μέσα ἀπὸ τὴν συντριβὴ τῆς ταπεινώσεως σιγὰ-σιγὰ ἀναπτύσσεται ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος.
Ὅλη ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου μετὰ εἶναι ἕνας μεγάλος καὶ φιλότιμος ἀγώνας, ἀλλὰ πάντα προχωρεῖ μὲ μεγάλη ἐλπίδα στὸν Θεό, ἀπογοητευμένος ἀπὸ τὸν ἑαυτό του μὲ τὴν καλὴ ἔννοια, ἀπογοητευμένος δηλαδὴ ἀπὸ τὸ ἐγώ του.
–Γέροντα, τὴν ἐλπίδα στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ τὴν νιώθει καὶ ἕνας ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει καλὴ πνευματικὴ κατάσταση;
–Καὶ ποῦ ξέρει κανεὶς ἂν ἔχει καλὴ πνευματικὴ κατάσταση;
Ὁ ἄνθρωπος ἕνα μόνονμπορεῖ νὰ ξέρη: ὅτι δὲν ἔχει καλὴ πνευματικὴ κατάσταση. Ἀκόμη καὶ νὰ ἔχη, δὲν τὴν βλέπει, ἐπειδὴ καὶ τότε μόνον τὴν ἁμαρτωλότητά του βλέπει. Γιατὶ ὅποιος ἀγωνίζεται γιὰ τὴν πρόοδο τὴν πνευματική, ποτὲ δὲν βλέπει τὴν πρόοδό του· μόνον τὶς πτώσεις του βλέπει.
–Ἐσεῖς τί λέτε;
Πῶς γίνεται αὐτό;–Γέροντα, μοῦ λέει ὁ λογισ...
–Γέροντα, ὑπάρχει περίπτωση προσπαθώντας κανεὶς νὰ καλλιεργήση τὴν ταπείνωση νὰ ταπεινώνη συνέχεια τὸν ἑαυτό του καὶ τελικὰ νὰ πέση στὴν ἀπόγνωση;
–Ὄχι, γιατὶ ἡ πραγματικὴ ταπείνωση φέρνει ἐλπίδα, ὄχι ἀπελπισία. Ἀπελπισία φέρνει ὁ ἐγωισμός, γιατὶ ὁ ἐγωιστὴς στηρίζεται στὸν ἑαυτό του, ἐνῶ ὁ ταπεινὸς ἐλπίζει στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Μέσα ἀπὸ τὴν συντριβὴ τῆς ταπεινώσεως σιγὰ-σιγὰ ἀναπτύσσεται ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος.
Ὅλη ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου μετὰ εἶναι ἕνας μεγάλος καὶ φιλότιμος ἀγώνας, ἀλλὰ πάντα προχωρεῖ μὲ μεγάλη ἐλπίδα στὸν Θεό, ἀπογοητευμένος ἀπὸ τὸν ἑαυτό του μὲ τὴν καλὴ ἔννοια, ἀπογοητευμένος δηλαδὴ ἀπὸ τὸ ἐγώ του.
–Γέροντα, τὴν ἐλπίδα στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ τὴν νιώθει καὶ ἕνας ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει καλὴ πνευματικὴ κατάσταση;
–Καὶ ποῦ ξέρει κανεὶς ἂν ἔχει καλὴ πνευματικὴ κατάσταση;
Ὁ ἄνθρωπος ἕνα μόνονμπορεῖ νὰ ξέρη: ὅτι δὲν ἔχει καλὴ πνευματικὴ κατάσταση. Ἀκόμη καὶ νὰ ἔχη, δὲν τὴν βλέπει, ἐπειδὴ καὶ τότε μόνον τὴν ἁμαρτωλότητά του βλέπει. Γιατὶ ὅποιος ἀγωνίζεται γιὰ τὴν πρόοδο τὴν πνευματική, ποτὲ δὲν βλέπει τὴν πρόοδό του· μόνον τὶς πτώσεις του βλέπει.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» -100-
Ἡ ἀγάπη Του δὲν συγκρίνεται μὲ τίποτε!
Δὲν ἔχει ὅρια! Εἶναι τόσο μεγάλη πού, κάτι ἐλάχιστο ἂν αἰσθανθῆ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν ἀγάπη αὐτήν, ἡ πήλινη καρδιά του δὲν μπορεῖ νὰ τὴν ἀντέξη· διαλύεται, γιατὶ εἶναι πηλός. Ὁ Θεὸς πολλὲς φορὲς ἐπιτρέπει νὰ πέση ἄφθονη ἡ ἀγάπη Του στὰ πλάσματά Του καὶ τότε ἡ ψυχή μας θερμαίνεται καὶ βλέπουμε ὅτι εἶναι τόσο γλυκειὰ ἡ θεία ἀγάπη, τόσο μεγάλη, ποὺ δὲν τὴν ἀντέχουμε καὶ φθάνουμε στὸ σημεῖο νὰ ποῦμε: «Θεέ μου, φθάνει! Ἐλάττωσε λίγο τὴν ἀγάπη Σου, γιατὶ δὲν τὴν ἀντέχω».
Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ὁ Θεὸς θέλει νὰ μᾶς δείξη ὅτι ἀπὸ μέρους Του ὑπάρχει ὅλη ἡ διάθεση νὰ μᾶς δώση ἄφθονη τὴν ἀγάπη Του, ἀλλὰ δὲν τὸ κάνει, γιατὶ ἡ μπαταρία μας εἶναι μικρή. Χρειάζεται νὰ τὴν μεγαλώσουμε, ὥστε νὰ χωράη περισσότερη θεία ἀγάπη, γιατὶ τὸ θεῖο ρεῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ ἔρχεται σ ̓ ἐμᾶς ἀνάλογα μὲ τὴν χωρητικότητά μας.
–Γέροντα, πῶς θὰ αὐξηθῆ αὐτὴ ἡ χωρητικότητα;
–Ὅσο θὰ καθαρίζεται ἡ καρδιά μας, τόσο θὰ αὐξάνεται ἡ χωρητικότητά της καὶ τόσο θὰ δεχώμαστε τὴν θεϊκὴ ἀγάπη, ἡ ὁποία εἶναι ἀπεριόριστη καὶ ἀχώρητη καὶ ἀνεξάντλητη.
Δὲν ἔχει ὅρια! Εἶναι τόσο μεγάλη πού, κάτι ἐλάχιστο ἂν αἰσθανθῆ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν ἀγάπη αὐτήν, ἡ πήλινη καρδιά του δὲν μπορεῖ νὰ τὴν ἀντέξη· διαλύεται, γιατὶ εἶναι πηλός. Ὁ Θεὸς πολλὲς φορὲς ἐπιτρέπει νὰ πέση ἄφθονη ἡ ἀγάπη Του στὰ πλάσματά Του καὶ τότε ἡ ψυχή μας θερμαίνεται καὶ βλέπουμε ὅτι εἶναι τόσο γλυκειὰ ἡ θεία ἀγάπη, τόσο μεγάλη, ποὺ δὲν τὴν ἀντέχουμε καὶ φθάνουμε στὸ σημεῖο νὰ ποῦμε: «Θεέ μου, φθάνει! Ἐλάττωσε λίγο τὴν ἀγάπη Σου, γιατὶ δὲν τὴν ἀντέχω».
Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ὁ Θεὸς θέλει νὰ μᾶς δείξη ὅτι ἀπὸ μέρους Του ὑπάρχει ὅλη ἡ διάθεση νὰ μᾶς δώση ἄφθονη τὴν ἀγάπη Του, ἀλλὰ δὲν τὸ κάνει, γιατὶ ἡ μπαταρία μας εἶναι μικρή. Χρειάζεται νὰ τὴν μεγαλώσουμε, ὥστε νὰ χωράη περισσότερη θεία ἀγάπη, γιατὶ τὸ θεῖο ρεῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ ἔρχεται σ ̓ ἐμᾶς ἀνάλογα μὲ τὴν χωρητικότητά μας.
–Γέροντα, πῶς θὰ αὐξηθῆ αὐτὴ ἡ χωρητικότητα;
–Ὅσο θὰ καθαρίζεται ἡ καρδιά μας, τόσο θὰ αὐξάνεται ἡ χωρητικότητά της καὶ τόσο θὰ δεχώμαστε τὴν θεϊκὴ ἀγάπη, ἡ ὁποία εἶναι ἀπεριόριστη καὶ ἀχώρητη καὶ ἀνεξάντλητη.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» -98-
–Γέροντα, μερικὲς φορὲς αἰσθάνομαι ἔντονα τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ πονῶ βλέποντας τὴν δική μου ἀχαριστία.
–Εὔχομαι νὰ ἀνταποκριθῆς στὶς πολλὲς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ. «Τὸ ἔλεός Σου, Κύριε, καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου»1, ἔλεγε ὁ Δαβίδ. Νὰ τὸ λὲς κι ἐσύ, γιατὶ εἶναι ἀλήθεια ὅτι αὐτὸ συμβαίνει καὶ σ ̓ ἐσένα· ἀλλὰ καὶ πάλι εἶναι ἀλήθεια ὅτι τὸ ἀναγνωρίζεις καὶ εὐχαριστεῖς καὶ δοξολογεῖς τὸν Θεό.Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀναγνωρίζη τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τότε καὶ ὁ Θεὸς τὸν ...«βομβαρδίζει» μὲ τὴν ἀγάπη Του. Ἴσως παραξενευθῆτε μὲ τὴν λέξη «βομβαρδίζει», ἀλλά, γιὰ νὰ διαλυθῆ τὸ πουρὶ ἢ ὁ γρανίτης ποὺ εἶναι γύρω ἀπὸ τὴν καρδιά μας, χρειάζονται βόμβες θεϊκὲς ποὺ νὰ ἔχουν ὡς ὕλη ἐκρηκτικὴ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ὅταν πιὰ διαλυθῆ ὁ σκληρὸς αὐτὸς φλοιός, τότε ἡ καρδιὰ γίνεται εὐαίσθητη καὶ ὁ ἄνθρωπος συγκινεῖται ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὶςπιὸ μικρὲς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ. Αἰσθάνεται καταχρεωμένος στὸν Θεὸ καὶ εἶναι συνέχεια κατασυγκινημένος, διότι, ἐνῶ σκέφτεται πῶς νὰ ξεχρεωθῆ, ὁ Θεὸς τοῦ δίνει ὅλο καὶ περισσότερες εὐλογίες, μέχρι ποὺ λειώνει ἡ ψυχὴ ἡ φιλότιμη ἀπὸ τὴν ἀγάπη Του.
–Εὔχομαι νὰ ἀνταποκριθῆς στὶς πολλὲς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ. «Τὸ ἔλεός Σου, Κύριε, καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου»1, ἔλεγε ὁ Δαβίδ. Νὰ τὸ λὲς κι ἐσύ, γιατὶ εἶναι ἀλήθεια ὅτι αὐτὸ συμβαίνει καὶ σ ̓ ἐσένα· ἀλλὰ καὶ πάλι εἶναι ἀλήθεια ὅτι τὸ ἀναγνωρίζεις καὶ εὐχαριστεῖς καὶ δοξολογεῖς τὸν Θεό.Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀναγνωρίζη τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τότε καὶ ὁ Θεὸς τὸν ...«βομβαρδίζει» μὲ τὴν ἀγάπη Του. Ἴσως παραξενευθῆτε μὲ τὴν λέξη «βομβαρδίζει», ἀλλά, γιὰ νὰ διαλυθῆ τὸ πουρὶ ἢ ὁ γρανίτης ποὺ εἶναι γύρω ἀπὸ τὴν καρδιά μας, χρειάζονται βόμβες θεϊκὲς ποὺ νὰ ἔχουν ὡς ὕλη ἐκρηκτικὴ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ὅταν πιὰ διαλυθῆ ὁ σκληρὸς αὐτὸς φλοιός, τότε ἡ καρδιὰ γίνεται εὐαίσθητη καὶ ὁ ἄνθρωπος συγκινεῖται ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὶςπιὸ μικρὲς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ. Αἰσθάνεται καταχρεωμένος στὸν Θεὸ καὶ εἶναι συνέχεια κατασυγκινημένος, διότι, ἐνῶ σκέφτεται πῶς νὰ ξεχρεωθῆ, ὁ Θεὸς τοῦ δίνει ὅλο καὶ περισσότερες εὐλογίες, μέχρι ποὺ λειώνει ἡ ψυχὴ ἡ φιλότιμη ἀπὸ τὴν ἀγάπη Του.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» -98-
Ὅπου ὑπάρχει ταπείνωση, δὲν ἔχει θέση ὁ διάβολος
–Γέροντα, στὸ βιβλίο «Ἁγιορεῖτες Πατέρες» ἀναφέρετε ὅτι οἱ δαίμονες ἔδειραν τὸν Γερο-Εὐλόγιο1. Πῶς τὸ ἐπέτρεψε ὁ Θεός; –Ποιός ἔφαγε τὸ ξύλο;
–Ὁ Γερο-Εὐλόγιος.
–Ὄχι, οἱ δαίμονες ἔφαγαν τὸ ξύλο! Καὶ στὴν περίπτωση ποὺ ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς ἕνας ἄνθρωπος νὰ δείρη κάποιον ἄλλον καὶ αὐτὸς τὸ δέχεται ταπεινά, τελικὰ σακατεύεται ἐκεῖνος ποὺ δέρνει. Δὲν μοῦ λές, ὁ διάβολος τί φοβᾶται περισσότερο;
–Τὴν ταπείνωση, Γέροντα.
–Κι ἐγὼ νόμιζα ὅτι φοβᾶται τὴν ὑπερηφάνεια, γιατὶ νιώθει ...κόμπλεξ! «Περήφανος ἐγώ, λέει, περήφανος καὶ αὐτός, ποῦ θά πάη;»! Ναί, βρὲ παιδί, ἔτσι εἶναι, τὴν ταπείνωση φοβᾶται ὁ διάβολος· αὐτὴ τὸν σακατεύει. Ὅπου ὑπάρχει ταπείνωση, δὲν μπορεῖ νὰ σταθῆ ὁ διάβολος. Μὲ τὴν ταπείνωση φωτίζεται ὁ ἄνθρωπος καὶ δὲν σκοντάφτει ποτὲ στὴν πνευματική του πορεία· ξεπερνάει ὅλα τὰ ἐμπόδια ποὺ τοῦ βάζει ὁ πειρασμός. Θυμᾶστε τὸν Μέγα Ἀντώνιο ποὺ εἶδε τὶς παγίδες τοῦ διαβόλου ἁπλωμένες σὲ ὅλη τὴν γῆ; «Ποιός μπορεῖ νὰ γλυτώση ἀπ ̓ αὐτές;», φώναξε. Καὶ ἀμέσως ἄκουσε μιὰ φωνὴ νὰ τοῦ λέη: «Ἡ ταπεινοφροσύνη»2.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» -98-
1Βλ. Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Ἁγιορεῖται Πατέρες καὶ Ἁγιορείτικα, σ. 41-42.
2Βλ. Τὸ Γεροντικόν, Ἀββᾶς Ἀντώνιος ζ´, σ. 2.
1Βλ. Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Ἁγιορεῖται Πατέρες καὶ Ἁγιορείτικα, σ. 41-42.
2Βλ. Τὸ Γεροντικόν, Ἀββᾶς Ἀντώνιος ζ´, σ. 2.
- Γέροντα, μερικοί λένε: «Δεν βρίσκουμε καλούς πνευματικούς, γι’ αυτό δεν πάμε να εξομολογηθούμε».
- Αυτά είναι δικαιολογίες.
Κάθε πνευματικός έχει θεία εξουσία, εφόσον φοράει πετραχήλι. Τελεί το μυστήριο, έχει την θεία Χάρη και, όταν διαβάση την συγχωρητική ευχή, ο Θεός σβήνει όλες τις αμαρτίες τις οποίες εξομολογηθήκαμε με ειλικρινή μετάνοια.
Από μας εξαρτάται πόσο θα βοηθηθούμε από το μυστήριο της εξομολογήσεως.
Ήρθε εκεί στο Καλύβι μια φορά κάποιος που είχε ψυχολογικά προβλήματα, με τον λογισμό ότι έχω διορατικό χάρισμα και θα μπορούσα να τον βοηθήσω.
«Τι προβλέπεις, μου λέει, για μένα;».«Να βρης, του λέω, έναν πνευματικό να εξομολογήσαι, για να κοιμάσαι σαν το πουλάκι και να μην παίρνης χάπια».
«Δεν υπάρχουν, μου λέει, σήμερα καλοί πνευματικοί. Παλιά υπήρχαν». Έρχονται με καλό λογισμό,ότι θα βοηθηθούν, αλλά δεν δέχονται αυτό που τους λες, και κρίμα στα ναύλα.Βλέπω όμως και μια καινούργια τέχνη του διαβόλου. Βάζει στους ανθρώπους τον λογισμό ότι, αν κάνουν κάποιο τάμα και το εκπληρώσουν, αν πάνε και κανένα προσκύνημα, είναι εντάξει πνευματικά.
Και βλέπεις πολλούς να πηγαίνουν με λαμπάδες και με τάματα στα μοναστήρια, στα προσκυνήματα, να τα κρεμάνε εκεί, να κάνουν και μεγάλους σταυρούς, να κλαίνε και λιγάκι, και να αρκούνται σ’ αυτά. Δεν μετανοούν, δεν εξομολογούνται, δεν διορθώνονται, και χαίρεται το ταγκαλάκι.
- Γέροντα, ένας άνθρωπος που δεν εξομολογείται μπορεί να είναι εσωτερικά αναπαυμένος;-
Πώς να είναι αναπαυμένος; Για να νιώση κανείς ανάπαυση, πρέπει να πετάξη τα μπάζα από μέσα του. Αυτό θα γίνη με την εξομολόγηση.
Ανοίγοντας ο άνθρωπος την καρδιά του στον πνευματικό και λέγοντας τα σφάλματά του, ταπεινώνεται, και έτσι ανοίγει την πύλη του Ουρανού, έρχεται πλούσια η Χάριςτου Θεού και ελευθερώνεται.
Με την εξομολόγηση πετάει ο άνθρωπος από μέσα του ό,τι άχρηστο έχει και καρποφορεί πνευματικά.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου .!!!
Μοϋ είπαν μερικοί ότι σκανδαλίζονται, γιατί βλέπουν πολλά στραβά στην Εκκλησία, καί έγώ τους είπα:
Άν ρωτήσης μια μύγα:
¨Έχει λουλούδια εδώ στην περιοχή;³, θά πη: ¨δέν ξέρω εκεί κάτω στον λάκκο έχει κονσερβοκούτια, κοπριές, ακαθαρσίες³, και θά σοϋ άραδιάση όλεςτις βρωμιές στις όποιες πήγε.
Άν όμωςρωτήσης μιά μέλισσα: ¨
είδες καμμιά ακαθαρσία εδώ στην περιοχή;³, θά σοϋ πη: ¨ακαθαρσία; οχι, δέν είδα πουθενά εδώ ό τόπος είναι γεμάτος από εύωδιαστά λουλούδια³ καί θά σοϋ άναφέρη ένα σωρό λουλούδια τοϋ κήπου, τοϋ άγροϋ κ.λπ.
Βλέπεις, ή μύγα ξέρει μόνον ποϋ υπάρχουν σκουπίδια, ενώ ή μέλισσα ξέρει πώς εκεί πέρα είναι ένας κρίνος, πιο εκεί έναζουμπούλι...
Όπως έχω καταλάβει, άλλοι άνθρωποι μοιάζουν μέ τήν μέλισσα καί άλλοι μέ τήν μύγα. Αυτοί πού μοιάζουν μέ τήν μύγα ψάχνουν σέ κάθε περίπτωση νά βρουν τί κακό υπάρχει καί ασχολούνται μ' αυτό δέν βλέπουν πουθενά κανένα καλό.Αυτοί πού μοιάζουν μέ τήν μέλισσα βρίσκουν παντού ο,τι καλό υπάρχει.
Ό βλαμμένος άνθρωπος βλαμμένα σκέφτεται, όλατά παίρνει αριστερά, όλατά βλέπει ανάποδα.
Ένώ, όποιοςέ χει καλούς λογισμούς, ο,τι καί νά δη, ο,τι καί νά τοϋ πής, θά βάλη καλό λογισμό.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου .!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου